Varanasi 7,8,9/9

Net voor we af stappen in Moghulsarai (een stationnetje net voor Varanasi), lezen we in de Lonely (ge weet wel...) dat de fiets- en autoriksjaws rond ons zullen zwermen als vliegen rond een stront. Zo geschiedde: "Sir, sir, you want a taxi? Very cheap! Yes sir, come with me sir. Mam?" We gaan voor de goedkoopste en een weinig later zijn we op de baan. Hij test ons uit. Vinden we het leuk om rap te rijden? Dan rijdt hij rap. Kijken we als zitten we in een achtbaan, dan rijdt hij zeker snel. Hij heeft er duidelijk plezier in, wij ook.

"Hotel Sunsine sir?" Een goede kamer voor 150 roupees. We zijn doodmoe en slapen de ganse dag. We worden uitgenodigd om die avond naar klassieke Indische muziek te gaan. Om de hoek een klein plaatsje, allemaal 'foreigners', een man met tablas en een met een soort fluit. Ik laat de muziek komen, ze komt niet. Er hangt een vervelende spanning in de lucht. Na een uur geven ze er de brui aan en jagen ons buiten, wij waren de oorzaak van de spanning. Een vervelend gevoel blijft hangen. Gelukkig is er het boek dat ik kocht in Delhi "The power of Now" om mij tot rust te brengen.
De volgende dag gaan we terug op zoek naar het boek van de treinen. Niet te vinden! Wel te vinden maar dan in het Hindu. Een zeer vriendelijke man aan het touristenoffice van het station legt ons de weg uit naar een te vertrouwen, door de overheid gesteund zijdewinkeltje. We gaan binnen. We willen eigenlijk enkel kijken. Ze geven ons Chay, thee, en het spel van de verkoop kan beginnen. "Where you from? Belgium? Nice country! Blablablablabla..." Het verraderlijke is bij deze verkoper dat hij het net iets anders aanpakt dan de anderen en je je daardoor op je gemak voelt. De prijzen zijn ook vast, dwz meer vertrouwen. Onbewust denk je: "Hij zal me er niet opleggen." Het tegendeel is waar. Na een half uurtje smooth talkin' en een theetje of twee komen we buiten met de koop van ons leven! Een bedovertrek in zijde van 'good quality' voor 5000 roupees (86euro)! (We hebben achteraf navraag gedaan naar de prijs, zo'n 4000 roupees te veel!)
Je zal nu wel denken: "Hoe naief kan je zijn?" We geven jullie gelijk ware het niet dat we alletwee buitenkomen met een waas in ons hoofd. Ons ogen staan half zo wijd dan anders en het lijkt alsof we alletwee een dikke sigaar (dwz 'joint' voor de niet-ingewijden) achter de kiezen hebben. De waas blijft nog een uur of twee hangen en we krijgen het redelijk benauwd in het onwaarschijnlijk drukke, uitlaatgasvolle verkeer van deze heilige stad aan de Ganges.
We sluiten ons op in ons kamer, doen deur en raam op slot, we hebben er genoeg van. In ons eigen wereldje is er altijd rust te vinden. Na de ontnuchtering en de douche, twee uur later, zoeken we een plaats om op het internet te geraken, sturen jullie een mail (zogezegd om jullie gerust te stellen. Jullie waren niet ongerust want wisten van niets.)
We gaan slapen met een raar gevoel maar we zijn met twee en dat geeft kracht.



Morgen de rest, weeral moe...